De zeilcruises…….ze zijn zo leuk!!! Drie dagen genieten van zeilen, het Wad, de Waddeneilanden Vlieland en Terschelling aanlopen en heerlijk verwend worden door de scheepskok.

Sinds een paar jaar organiseren we de zeilcruise ook met de jaarwisseling. Het doel is om de tweede dag, op 31 december, op Terschelling aan te komen, af te meren in West, zoals de bewoners hun dorp noemen, en een spectaculaire jaarwisseling mee te maken. Dit alles onder het eeuwig schijnende licht van de Brandaris.

Het vergt van diverse partijen een enorme voorbereiding maar iedereen die er aan meewerkt heeft er zin in.

Zoals ook deze jaarwisseling, van 2017 naar 2018. De tweemastklipper Actief had zich weer aangemeld om deze tocht te varen en de ervaren bemanning ging aan de gang met schoonmaken, zeilklaar maken, bunkeren, voedsel inslaan, dranken inslaan, menu’s samenstellen, bedden opmaken en zorgen dat technisch alles weer voor elkaar was.

Op kantoor legden we de reserveringen vast, stuurden bevestigingen, inden geld, mailden inschepingsbrieven en beantwoorden diverse vragen.

Het enige waar we wat op stukliepen waren een paar aangemelde gasten met onvermijdelijke diëten. Met één gast kwam dit gelukkig helemaal goed en konden we overeenstemming vinden met de kok. Een andere gast moest helaas afhaken vanwege haar dieet; het was voor de kok onmogelijk om in de kleine kombuis van de Actief ook voor deze klant een heerlijk maal te bereiden. Begrijpelijk maar dit deed wel een beetje pijn.

De enige muiter in dit voorbereidingsfestijn was het weer. Je kan wat verwachten in december en januari maar nu waren de voorspellingen zo beroerd dat je eigenlijk liever tot maart  de winterslaap in wilde.

Er kwam intensief overleg met de schipper, elke dag, plussen en minnen, wat gaat wel en wat gaat niet lukken. De opstapplaats van de Actief werd veranderd van de binnenhaven naar de buitenhaven omdat de toegangsdeur, die de stad Harlingen behoed voor onderlopen bij hoogwater, vermoedelijk dicht zou zitten. Eén ding was duidelijk: Terschelling moest in ieder geval gehaald worden.

Op vrijdagavond, de inschepingsavond, stond er een dikke windkracht 8, het regende heftig en de gevoelstemperatuur lag bijna bij het vriespunt.

We waagden nog één telefoontje aan de schipper, om te vragen of de gasten goed waren aangekomen. De altijd opgewekte zware stem van schipper Droes klonk wat dunnetjes; “ het is hier niet zo lekker hoor” ….een kleine stilte……..” maar verder alles goed. Ik zoek “een gaatje”  en probeer op Terschelling te komen.”

‘s Nachts werd ik wakker van de wind die om het huis gierde en de regen die tegen de ramen sloeg; ik dacht aan de Actief maar probeerde het te negeren. ‘s Ochtends zette ik een kop koffie en deed de computer aan. Eén van de fijnste veiligheidsvoorschriften van de laatste jaren is de AIS (Automatic Identification System). Tot mijn vreugde zag ik het sjabloontje, waar Actief bijstond, over het scherm langs de Pollendam schuiven, op weg naar Terschelling. Het gaatje (een min of meer rustig moment in een race van  aanstormende lagedrukgebieden) was zaterdagmorgen vroeg gekomen.

Terschelling werd gehaald, Vlieland moest de Actief helaas links laten liggen.

De beste wensen allemaal en we hopen dat de mensen aan boord toch genoten hebben.

Tijdens de Pinksterdagen doen we het nog een keer, met betere kansen!!