Weblog: Nieuwtjes

En de schipper, hij zwoegde voort

In het voorjaar, de zomer en de herfst staat het  weerbericht bekijken gelijk aan eten, wassen, slapen en ademhalen. Op de steeds beter uitgeruste websites, zoals Windguru,  – finder, Waddendata, worden we zeer conscentieus op de hoogte gehouden van de grootste storm tot het kleinste vlaagje. En als dan de laatste tocht is gevaren en de schepen op hun winterplek liggen zakt het bezoekersaantal van deze sites dramatisch. Want het intense verlangen om voortdurend te weten hoe hard het waait en uit welke richting is opeens voorbij.

Tot half december…..dan begint er iets te kriebelen. Ze (het schip) moet echt op Terschelling liggen om aldaar weer onze wintergasten te verwelkomen; de dag na kerst, helemaal klaar voor gebruik en goed verwarmd. Zo ook dit jaar.

Langzaamaan worden we weer frequente bezoekers van de weersites en naarmate kerst dichterbij komt worden we bezoekers van ieder uur.

Het wordt steeds rustiger naarmate de maand december verstrijkt. Prachtig weer om op een midwinterdag de oversteek te maken van Harlingen naar Terschelling. Maar ja, je mag niet te laat zijn maar vanwege allerlei verplichtingen en werk kan je  ook niet te vroeg weg.

Wat wordt de perfecte dag?

En het is niet alleen de wind, het weer! We zijn ook wat “ ontmanteld”  , “ gehandicapt” . We missen een mast omdat deze vernieuwd wordt. Daardoor is de constructie van drie onlosmakelijk met elkaar verbonden masten verandert in oplossingen met noodvoorstagen. Het zit ontzettend stevig maar rollen en klappen in golven verdient niet onze voorkeur.

Maar zoals gezegd: het wordt rustiger en rustiger maar daarbij ook mistiger en mistiger.

Twee dagen voor Kerst is alles aan boord, windkracht 1 à 2 en potdicht van de mist. Dan maar weer naar huis; morgen weer proberen. De windguru-website geeft aan dat het morgenochtend 5 tot 6 gaat waaien en daarna wordt het, zachtjes uitgedrukt” uien!! Achten, negens, tienen (lees beaufort).

Het moet dus morgenochtend; linksom of rechtsom, er geen andere keus.

Zaterdagochtend: vroeg aan boord, het zicht is matig maar veel beter dan gisteren en het waait, maar (nog) niet teveel. De vloed loopt dus stroom tegen.We gaan!!! Gezien de voorspellingen is deze morgen onze laatste kans om op Terschelling te komen, tot na de Kerstdagen.

Naarmate de mijlen onder het schip doorglijden wordt het helderder. De wind neemt toe maar het is te overzien. Diverse malen kijken loerende ronde grote zwarte zeehondenogen ons onderweg aan. Alsof ze vragen “ hé, waar waren jullie al die weken” ?. De scheepshond loert vanaf het dek naar zijn waterneefjes.

Zo’n slordige drie uur later, met een prachtig winterzonnetje leggen we aan in de haven van West-Terschelling.

Geïnstalleerd, goed vastgeknoopt, stroomdraadjes naar de wal, zijn we op alles voorbereid.

We kijken nog één keer die dag naar de Windguru; het wordt blauw en paars op het scherm (de achten, negens en tienen).

Voorlopig gaan we nergens anders heen dan alleen het eiland op, mooie wandelingen in de luwte van de duinen, een terrasje, een boodschapje, een plasje met een hondje.

De gasten komen over een paar dagen, wij stoken de kachel op, poetsen de boot en maken de bedden op.

Laat onze wintergasten maar komen!!